มวยไทย มรดกไทย
มวยไทยนั้นมีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานมาก ซึ่งมวยไทยนี้รุ่งเรื่องที่สุดในช่วงสมัยสุโขทัย อยุธยา ธนบุรี และรัตนโกสินทร์ มวยเป็นศิลปะการต่อสู้ที่ใช้ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายมาเป็นอาวุธ ได้แก่ มือ เท้า เข่า ศอก และศีรษะ มวยไทยนั้นมีความสำคัญต่อประเทศไทยเราเป็นอย่างมาก ในสมัยก่อน ผู้ชายทุกคน ไม่ว่าจะเป็นกษัตริย์ เจ้านาย ขุนนาง ทหาร หรือสามัญชน จะได้รับการฝึกมวยไว้เพื่อป้องกันตัวและปกป้องประเทศชาติ การนำท่ามวยมาประกอบกับการใช้อาวุธ จะทำให้การใช้อาวุธนั้นเกิดประสิทธิภาพสูงสุด
ไม้มวย หรือท่ามวย ได้มีการตั้งชื่อให้ไพเราะ และจดจำได้ง่าย โดยเทียบเคียงจากลักษณะท่าทางการต่อสู้กับลีลาของตัวละคร เหตุการณ์ หรือสัตว์ในวรรณคดี เช่น เอราวัณเสยงา หนุมานถวายแหวน มณโฑนั่งแท่น อิเหนา แทงกฤช ไม้มวยบางไม้ ท่ามวยบางท่า เรียกชื่อตามสิ่งที่คุ้นเคยตามวิธีชีวิตของคนในสมัยนั้น เช่น เถรกวาดลาน คลื่นกระทบฝั่ง หนูไต่ราว มอญยันหลัก ญวนทอดแห เป็นต้น เพราะเมื่อเอ่ยชื่อท่ามวยแล้ว จะทำให้นึกถึงท่าของการต่อสู้ได้อย่างชัดเจน ส่วนเพลงมวย หมายถึง การแปรเปลี่ยนพลิกแพลงท่ามวยต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง สลับไปมาอย่างงดงาม ในระหว่างการต่อสู้
มวยไทย มีวิวัฒนาการมาหลายยุคหลายสมัย จึงได้หลอมรวมวัฒนธรรมในหลาย ๆ ด้านเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน เช่น ความเชื่อเรื่องจิตวิญญาณ คาถาอาคม ดนตรี วรรณกรรม คุณธรรม และจริยธรรม เป็นธรรมเนียมที่นักมวยไทยยังคงยึดถือและปฏิบัติกันอยู่ในปัจจุบัน เช่น การขึ้นครู การครอบครู การไหว้ครู การแต่งมวย และดนตรีปี่มวย ด้วยเหตุนี้ มวยไทยจึงเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ที่วิเศษอย่างหนึ่ง เพราะการฝึกมวย ช่วยพัฒนาร่างกาย จิตใจ อารมณ์ และสติปัญญา ให้เป็นผู้มีความสมบูรณ์ทั้งกาย ใจ มวยไทยนอกจากจะเป็นกีฬาที่สามารถใช้ป้องกันตัวได้ ยังเป็นสื่อที่ทำให้ชาวต่างชาติ ได้รู้จักวัฒนธรรมและประเพณีที่งดงามของไทยอีกด้วย
อ่านบทความเพิ่มเติม
