รูปแบบ การแต่งกาย ของ นักมวย สมัยก่อน

มวยไทย ( Muay Thai ) ศิลปะการต่อสู้ด้วยมือเปล่า ที่มีมาแต่โบราณ ซึ่งนักมวยใน สมัยก่อน จะมีรูปแบบ การแต่งกาย ที่แตกต่างจาก การแต่งกายของ นักมวย ในสมัยปัจจุบันอย่างไร มาติดตามกันครับ

การกำเนิดขึ้นของ มวยไทย ( Muay Thai ) มีมาอย่างช้านาน ตั้งแต่ก่อนยุคสุโขทัย เสียด้วยซ้ำ ซึ่งแน่นอนว่า การดำรงอยู่ได้ของ มวยไทย ( Muay Thai ) มาจนถึงในยุคปัจจุบันนี้ ย่อมมีการพัฒนา และเปลี่ยนแปลง ให้มีความเข้ากับยุคสมัยมากขึ้น ซึ่งหนึ่งในนั้น ก็คือ เรื่องการแต่งกาย ที่นักมวย ในสมัยก่อน มีรูปแบบการแต่งกาน ที่แตกต่างจาก นักมวย ในยุคนี้เป็นอย่างมาก โดยมีลักษณะ การแต่งกาย แยกเป็นแต่ละส่วนได้ ดังนี้

เสื้อผ้าปกปิดร่างกาย

เสื้อผ้าปกปิดร่างกาย คือ กางเกง ซึ่งในสมัยก่อน ไม่มีกางเกง ที่ใช้สวมใส่เฉพาะ เวลาขึ้นชกมวย ส่วนมากนักมวยจะสวม กางเกงขาสั้น ยาวประมาณแค่เข่า เป็นกางเกง ที่ใช้โดยทั่วไป ในชีวิตประจำวัน ตัวกางเกงไม่มีขอบกางเกง ใช้ผ้าขาวม้าพัน ให้หนาคาดทับ ระหว่างขาใช้แทนกระจับ และคาดเอว เพื่อให้กางเกงไม่หลุดเวลาขึ้นชก

นักมวย สมัยก่อน อาจมีการใส่ เสื้อยันต์ ที่ใช้ผ้าดิบสีแดง หรือสีขาว ตัดเป็นเสื้อกั๊ก คอกลมแขนกุด เขียนอักขระเลขยันต์ และรูปภาพต่าง ๆ ใช้สวมทับ เสื้อชนิดอื่น หรือสวมเพียงตัวเดียว เพราะเชื่อว่า จะช่วยป้องกันศาสตราวุธทุกชนิด แต่ส่วนใหญ่ เวลาชกมวย มักไม่ค่อยสวมเสื้อยันต์ แต่จะใช้เครื่องรางชนิดอื่นแทน

การสวมหมัด

การสวมหมัดในที่นี้ หากเทียบ การแต่งกายของนักมวย ในปัจจุบัน ก็คือ ส่วนของนวม ซึ่งในสมัยก่อน ใช้การ "คาดเชือก" ที่ถือเป็น เอกลักษณ์โดดเด่น อย่างหนึ่งของ มวยไทย ( Muay Thai ) โดยการคาดเชือกที่มือ จะใช้ด้ายดิบพันสันหมัด และข้อมือ ความยาว และลักษณะการพัน จะแตกต่างกันไป ตามภูมิลำเนา บ่งบอกถึงลักษณะ การใช้หมัด และศอกอีกด้วย ซึ่งการคาดเชือก จะช่วยให้ กระดูกนิ้วมือไม่เคล็ดง่าย และทำให้หมัดแข็ง เพิ่มน้ำหนักหมัด ให้หนักแน่นกว่า หมัดธรรมดา บางคนอาจพันด้ายขนาดยาว เพราะต้องการใช้ หมัดบังหน้าด้วย

เครื่องรางของขลัง

นักมวย ของ มวยไทย ( Muay Thai ) ในสมัยก่อน มีการใช้ เครื่องรางของขลัง อยู่ด้วยกันหลากหลาย ดังนี้

มงคล :  ทำจากสายสิญจ์ หรือผ้าดิบ ที่เกจิอาจารย์เป็นผู้เขียนอักขระหัวใจมนตร์  คาถา และเลขยันต์ แล้วถักหรือม้วนพันด้วยด้ายหรือด้ายสายสิญจน์ ห่อหุ้มด้วยผ้าซึ่งผ่านพิธีกรรมจากครูบาอาจารย์ผู้ทรงวิทยาคมทำเป็นวงสำหรับสวมศีรษะ โดยรวบเป็นหางยาวไว้ข้างหลัง ใช้ในการคุ้มกันอันตราย โดยใช้สวมศีรษะในขณะชก

ประเจียด : ใช้ผ้าสาลู หรือผ้าดิบ สีขาวหรือสีแดง ตัดเป็นสามเหลี่ยม ลงเลขยันต์ มหาอำนาจ ส่วนใหญ่ จัดอยู่ในชุดวิชาคงกระพันชาตรี แคล้วคลาด มหาอุด กำลังตัวหรือคุ้มกำลัง ภาษาที่ใช้เขียนมักเป็นอักขระโบราณ ที่พระครู หรือเกจิอาจารย์ จะเป็นผู้เขียน และทำพิธี ม้วนหรือถัก พันด้วยด้ายอาจใส่ว่าน ตระกรุด หรือเครื่องรางของขลังชนิดอื่น ไว้ข้างในผ้าประเจียดก็ได้ เป็นเครื่องรางคุ้มกันตัว ใช้ผูกติดกับต้นแขน ตลอดเวลา การแข่งขันชกมวย

ผ้ายันต์ : ผ้าดิบหรือผ้าเนื้อบาง สีขาวหรือสีแดงเขียนอักขระเลขยันต์และรูปภาพต่างๆ โดยเกจิอาจารย์ที่เชื่อถือว่ามีคาถาอาคมแก่กล้า วิธีทำคล้ายผ้าประเจียดแต่ผ้ายันต์มักเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใช้พกติดตัวหรือพันเป็นผ้าประเจียดก็ได้

ตะกรุด : ใช้แผ่นโลหะบางรูปสี่เหลี่ยม เช่น ทอง เงิน นาก ทองแดง หรือใบลาน และกระดาษสา ลงเลขยันต์ คาถาอาคมเช่นเดียวกับลงผืนผ้า เพื่อทำประเจียด แล้วม้วนให้กลม ตรงกลางเว้นช่องว่าง สำหรับใช้สายเชือกร้อยสำหรับคาดบั้นเอว คล้องคอ หรือคาดไว้ที่ต้นแขน หากใส่ในมงคล หรือประเจียด มักจะใช้ตะกรุดขนาดเล็ก

พระเครื่อง : ทำด้วยโลหะ ผงปูน ดิน หรืออาจใช้วัตถุหลายชนิดจากแหล่งต่างๆ เพื่อเพิ่มความขลัง แล้วทำพิธีพุทธาพิเศกลงเลขยันต์ มีพิธีกรรม ที่รวมการบวงสรวง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย การบริกรรมคาถาอาคมต่าง ๆ นักมวย จะพกพระเครื่องติดตัว โดยพันไว้ในมงคล หรือผ้าประเจียด บ้างก็ใช้อมไว้ในปากเวลาชก แต่วิธีนี้ไม่ค่อยนิยม เพราะอาจเป็นอันตรายต่อตนเองได้

แหวนพิรอด : ทำด้วยกระดาษสา หรือถักด้วยหวาย ผ่านพิธีกรรมแล้วลงรักปิดทองเรียกว่า “กำลังพิรอด” ใช้สวมต้นแขน หรือ แขวนพิรอดใช้สวมนิ้ว เป็นของวิเศษหายาก และเชื่อว่ามีอานุภาพมาก

พิสมร : ทำด้วยแผ่นโลหะ หรือใบลาน รูปสี่เหลี่ยม ลงเลขยันต์ มีที่ร้อยสายแต่โดยมาก ไม่ม้วนให้กลมอย่างตะกรุด ต้องผ่านพิธีกรรม เช่นเดียวกับตะกรุด

การแต่งกายของ นักมวย ในกีฬา มวยไทย ( Muay Thai ) ในปัจจุบัน มีความเปลี่ยนแปลงไปจาก ในสมัยก่อนอย่างมาก โดยในปัจจุบัน การแต่งกายของ นักมวย ในกีฬา มวยไทย ( Muay Thai ) จะมีการคำนึงถึง ความเป็นสากล และความปลอดภัย ของนักมวย เป็นหลัก ที่มีความเป็นรูปธรรมมากยิ่งขึ้น อีกด้วย

ขอบคุณรูปภาพจาก Freepik

อ่านบทความเพิ่มเติม

สิ่งที่จำเป็นต้องมีบนสังเวียน มวยไทย

รูปแบบ การตีเข่า สไตล์ มวยไทย ( Muay Thai )